মানুহৰ মৃত্যুৰ পাছতো শৰীৰৰ কি কি অংগ জীয়াই থাকে

যদি আপুনি কাৰবাক নিজৰ অংগ সমূহ মৰোণোত্তৰ ভাৱে দান কৰি থৈছে তেন্তে চিকিৎসক সকলে বিছাৰে যে আপোনাৰ মৃত্যুৰ আধাঘণ্টাৰ ভিতৰত বৃক্ক, পাকস্থলী আৰু হৃদযন্ত্ৰক আপোনাৰ শৰীৰৰ পৰা পৃথক কৰি লোৱা হওক৷ এই অংগ সমূহ ৬ ঘণ্টালৈকে জীৱিত অৱস্থাত থাকে৷ গতিকে যাৰ শৰীৰত এনে অংগ সংস্থাপন কৰিব লগা থাকে তেওঁৰ শৰীৰত মানুহজনৰ মৃত্যু হোৱাৰ পৰা ৬ ঘণ্টাৰ ভিতৰত এই অংগ সমূহ সংস্থাপন হ’ব লাগে৷

এজন মানুহৰ মৃত্যুৰ বহু দিনৰ পাছলৈকে মানুহজনৰ নখ আৰু চুলি জীৱিত অৱস্থাত থাকে আৰু নিজে নিজে বাঢ়ি থাকিব পাৰে৷ সেয়ে কেতিয়াবা কিছু মানুহৰ ক্ষেত্ৰত মৃত্যুৰ পাছতো মুখমণ্ডলত দাড়ি বঢ়া দেখা যায়, অৱশ্যে সকলোৰে ক্ষেত্ৰত এনে নহয়৷

গৱেষক সকলে গৱেষণা কৰি পাইছে যে মানুহৰ শৰীৰৰ জীণ মৃত্যুৰ পাছতো কাৰ্যক্ষম অৱস্থাত থাকে, এনে অৱস্থাত জীণত থকা DNA ই অধিক কাৰ্যক্ষম হৈ বেছি প্ৰ’টিন উৎপন্ন কৰে৷

কোনো লোকৰ মৃত্যুৰ লগে লগেই মানুহজনৰ শৰীৰত থকা উপযোগী বেক্টেৰিয়া সমূহে কাম কৰি থাকে আৰু খাদ্য পাচন ক্ৰিয়াত লাগি থাকে, এনে অৱস্থাত শৰীৰৰ পাচন অংগত এমিন’ এচিড উৎপন্ন হয় যাৰ বাবে বেয়া গন্ধ ওলাব পাৰে নাক বা মুখেদি, সেয়ে মৃত্যুৰ লগে লগেই মানুহৰ নাক আৰু মুখ কপাহেৰে বন্ধ কৰি দিয়া হয়৷

যেতিয়া কোনো লোকৰ হৃদযন্ত্ৰৰ ঢপঢপনি বন্ধ হয় তাৰ কেই মিনিট মানলৈকে মগজু সক্ৰিয় হৈ থাকে, সেয়ে কেতিয়াবা কেতিয়াবা মানুহ যেতিয়া পুনৰ জীৱিত হয়, সেই সময়ত তেওঁ কেনে অনুভৱ কৰিছিল কি হৈছিল এইখিনি ক’ব পৰা স্থিতিত থাকে মগজুৰ এই সক্ৰিয়তাৰ বাবেই৷

কিছুমান তথ্যৰ মতে মগজুয়ে কাৰ্য কৰা এৰাৰ পাছতো কোষিকা তন্ত্ৰৰ কাম বন্ধ হ’বলৈ আৰু কিছু সময় লাগে সেয়ে মৃত্যুৰ পাছতো কেতিয়াবা গাৰ চালত জীৱিত শৰীৰে কৰাৰ দৰে লৰচৰ ছালত দেখিব পোৱা যায়৷ যেতিয়া শৰীৰত তেজ চলাচল বন্ধ হৈ যায় আৰু শ্বাসৰুদ্ধ হয় তেতিয়াই সাধাৰণতে মাংসপেশী সমূহ কোচ খাই যায়৷

মৃত্যুৰ পিছতো জীৱিত থকা মানৱ দেহৰ অংগবোৰ

কিডনী	২৬ ঘণ্টা
লিভাৰ	১৫ ঘণ্টা
মস্তিষ্ক	২০ মিনিট
হৃদযন্ত্র	১০ মিনিট
চুলি	৬ ঘণ্টা
চকু	৬ ঘণ্টা

সঁচাকৈয়ে বিচিত্ৰ নহয়নে আমাৰ মানৱ শৰীৰ৷ কেৱল বিচিত্ৰই নহয় মানৱ শৰীৰ বহু ৰহস্যৰে পৰিপূৰ্ণ যাক আজিও উদ্ঘাটন কৰিব পৰা নাই সত্যতা৷